เหนื่อย ล้าท้อ ขออย่าสิ้นหวัง
ภาระที่ดูเหมือนหนัก-เหนื่อย
หากคำนึงถึงคุณค่าที่ได้ทำ
กำลังใจย่อมเต็มเปี่ยม
แม้กายล้า ยังสู้ไม่ถอย
ที่ใครว่าทุกข์… เราไม่ทุกข์
ที่ใครเห็นว่าท้อ… เราไม่ถอยถอนใจ
กำลังใจสู้ไม่ถอย
ล้วนได้มาจากมุมมองของใจ(ทัศนคติ)ทั้งสิ้น
มีโอกาสทำดี อย่าให้เสียโอกาส
มีโอกาสเรียน ทำให้เต็มที่
และทำให้ดีในทุกโอกาส
บางคนรอโอกาสมาทั้งชีวิต
แต่ก็ไม่มีโอกาสเช่นเรา ๆ ท่าน ๆ
ประโยชน์อะไรที่จะล้า
มองชีวิต มองทุกข์อย่างเข้าใจ
กำลังใจก็หาได้ไม่ยากหรอก….
…จริงไหม…
***********************************
การที่เราจะมีความสุขในชีวิตหรือไม่นั้น
สิ่งสำคัญที่สุดอยู่ที่จิตใจ และความคิดของตนเอง
หากคิดแต่เรื่องดีๆ
ชีวิตก็มีความสุขและมีความทุกข์อย่างเข้าใจ
ถ้าหากกำลังมีทุกข์
ขออย่าคิดว่าทุกข์ของตนเองมากมายกว่าผู้อื่น
ให้เพียรพยายามคิดว่าผู้อื่นก็มีทุกข์ไม่น้อยไปกว่า
หรืออาจจะหนักหนาสาหัสกว่าเสียอีก
หากนำความทุกข์ไปเปรียบกับผู้ที่แย่กว่า
จะช่วยให้มีกำลังใจเพิ่มขึ้น
และรู้สึกว่ายังโชคดีกว่าอีกหลายๆ คน
ดังเช่นที่นักปราชญ์เคยกล่าวเอาไว้ว่า
"ในขณะที่ท่านกำลังร้องห่มร้องไห้เพราะไม่มีรองเท้าใส่
ท่านควรคิดถึงคนที่เขาไม่มีแม้กระทั่งเท้า
หรือหากท่านเสียใจที่ไม่มีเท้า
แต่ยังมีอีกหลายคนที่ไม่มีทั้งเท้าและทั้งแขน"
หรือหากทำงานและธุรกิจล้มเหลวก็ขอให้คิดว่า
ความผิดพลาดและล้มเหลว
คือบทเรียนเริ่มต้นของความสำเร็จ
เหมือนคำกล่าวที่ว่า
"บทเรียนชีวิตที่ดีที่สุด
ล้วนได้มาจากความผิดพลาดล้มเหลวของตนเอง
ความโง่เขลาเบาปัญญาและความผิดพลาดในอดีต
จะกลายเป็นสติปัญญา และความสำเร็จในอนาคต
ที่มา
http://www.watmatukhunaram.com/bbs/viewthread.php?tid=79
เหนื่อยก็หยุดพักแต่อย่าเดินกลับหลัง 
ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า-เหนื่อยก็หยุดพักแต่อย่าเดินกลับหลัง นานๆ ทีฉันนัดกินข้าวกับเพื่อนเก่าทีละหลายๆ คน แบบเฮฮาปาร์ตี้ เพื่อนหลายคนชีวิตยังเรื่อยๆ บางคนก็สุดโต่งรีบไปเสียไกลเชียว (ฉันเป็นประเภทกลางๆ นั่งพักกายพักใจ ไม่ถอยไม่ก้าว) เพื่อนฉันบางคนอยู่ในช่วงที่เหนื่อย ท้อ ไม่มีแรง เขาบอกฉันว่า "ชีวิตเร่งรีบนักก็ไม่ดี" พอมานั่งคิดตามก็เห็นว่า เออก็จริงของมันเหมือนกันนะ แต่ถ้ามาคิดลึกๆ แล้ว ถ้าเราก้าวช้าก็ไปได้ช้า เวลาผ่านไปทุกวัน ไม่เคยคอยใครเลย ฉันมักบอกเพื่อนประเภทเรื่อยเฉื่อยเกินไปทั้งหลายว่า ไม่ว่าเธอจะเหนื่อยกายเหนื่อยใจสักแค่ไหน ถ้าเธอเดินเร็ว เวลาที่ล้มที่ลุก มันก็จะมากขึ้น โอกาสที่เธอจะยืนได้อย่างแข็งแรงก็มีมากขึ้น แต่ถ้าเธอมัวแต่ดินช้า เวลาที่จะล้มจะลุก มันก็จะน้อยลง กว่าจะรู้จุดยืน เธออาจจะไม่มีแรงเดินแล้วก็ได้ ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนไม่เหนื่อยไม่ท้อ (แหม ฉันก็คนมีเลือดเนื้อ มีหัวใจ เซ็งโลกเป็นเหมือนกันนั่นแหละ) ทุกครั้งที่อยากเดินถอยหลัง ฉันจะนึกถึงตอนที่ฉันก้าวมา ฉันเหนื่อยแค่ไหน เหยียบหนามเจ็บตัวกี่ครั้ง ถ้าฉันเดินกลับหลัง ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง เท่ากับว่าที่ผ่านมาฉันเหนื่อยฟรีสิ บุคคลต้นแบบที่ฉันแอบปลื้มคนหนึ่ง เขาบอกว่า "ชีวิตคนเราต้องก้าวไปข้างหน้า ถ้าเมื่อไหร่ที่เราเดินกลับหลัง สิ่งนั้นเป็นการวัดอนาคตเราแล้วล่ะ" สมัยเป็นนักศึกษาเล็กๆ ฉันมีเพื่อนหลายคน ที่เดินออกจากมหาวิทยาลัยอย่างสง่าผ่าเผย ด้วยปัญหาที่ฉันมองตอนนี้ว่าเล็กๆ แต่ตอนนั้นก็ไม่เล็กสำหรับเด็กวัยขนาดนั้น ฉันพยายามรั้ง...เดินมาตั้งครึ่งทางแล้วยังเดินมาได้ จะเดินต่ออีกนิดจะเป็นจะตายเชียวเหรอ... แต่เขาถอดใจและเดินกลับหลังเสียดื้อๆ ทิ้งความหวังความฝันของตัวเองลงกลางทาง ตอนนี้ทุกครั้งที่เจอกันเขาบ่นเสียใจ และเสียดาย ถ้าย้อนเวลาได้ เขาจะผ่านมันไปอย่างแข็งแรง ทุกครั้งที่เหนื่อย ท้อ และทุกข์ ฉันบอกกับตัวเอง "แล้วมันจะผ่านไป" ยังไงก็ไม่เดินกลับหลัง อย่างดีก็แค่อยู่เฉยๆ พักกายพักใจ พอมีแรงแล้วเดินต่อ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น... ขอให้เธอผ่านมันไปอย่างแข็งแรง ค่อยๆ เดินค่อยๆ ขยับ เผลอแป๊บเดียว พอหันกลับไปดู แล้วจะตกใจว่า... โห...เราเดินมาได้ไกลขนาดนี้แล้วหรือนี่... ที่มา
http://www.dhammakid.com/board/ocoaaaad/ae1xeiaceaonaeiaeoao1anoean/
ธรรมะกับการดำรงชีวิต
ช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายเข้ามาในชีวิต ทั้งเรื่องงาน คนรอบข้าง ความผิดพลาดทั้งจากตัวเองและจากคนอื่นเป็นคนทำ หลายสิ่งทำให้เรารู้สึกท้อแท้..มันบั่นทอนจิตใจเราไปทุกวันๆ พยายามนั่งคิดว่าจะทำยังไงให้เราผ่านพ้นช่วงร้ายๆไปได้ให้เร็วที่สุด...แต่อย่างว่าเราเป็นมนุษย์ ทุกคนล้วนมีทั้งความสุขและความทุกข์เข้ามาในชีวิตปนเปกันไป แล้วแต่ว่าเราจะมีวิธีผ่านพ้นไปได้อย่างไร พยายามคิดว่าปัญหาที่เข้ามามันเป็นสิ่งท้าทายที่ำให้เราหาวิธีแก้ไข...แต่บางครั้งเมื่อหลายปัญหารุมเข้ามาในชีวิตมันก็เป็นการบั่นทอนจิตใจเราไปทีละนิดๆ จนบางครั้งรู้สึกท้อแท้ เหนื่อย...เหนื่อยที่จะสู้กับปัญหา เหนื่อยที่จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง เหนื่อยที่ต้องเผชิญกับปัญหาซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
ได้มีโอกาสไปอ่านบทความธรรมะดีๆ กล่าวถึงการดำรงชีวิต ทำอย่างไรให้พ้นทุกข์ ทุกข์ที่มาจากหลายๆสิ่งรอบตัวเรา ทำให้รู้ว่าการเข้าใกล้พระธรรมเข้าไปอีกนิดทำให้จิตใจเราสงบนิ่งมากขึ้น ได้คิดและไตร่ตรองมากขึ้น...
อยู่กับคน..ต้องอดทนตลอดไป
ธรรมะจาก หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม
ความอดทนเป็นสมบัติของนักต่อสู้
ความรู้เป็นสมบัติของนักปราชญ์
ความสามารถเป็นของนักประกอบกิจ
ความสามารถทุกชนิดเป็นสมบัติของผู้ดี
ความดีเป็นศัตรูของชีวิต ความดีต้องมีอุปสรรค
เขาร้ายมาอย่าร้ายตอบ เขาไม่ดีมา เราเอาความดีไปแก้ไข
คนตระหนี่ก็ให้ของที่ต้องใจ
คนพูดเหลวไหล เอาความจริงใจไปสนทนา
อย่าเอาเหลวไหลไปสนทนากับมัน เสียเครดิตหมด
อย่าไปเห็นแก่คนแบบนั้นแบบนี้เลย จะเสียหาย
คนเรานี่สุขไม่เหมือนกัน ทุกข์ไม่เหมือนกัน
แก้ไขเหมือนกันทุก ๆ คนไม่ได้
เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม
อย่าไปขัดคอเขา ต้องฝืนใจต้องอดทน
เราอยู่กับคนมากต้องอดทนมาก อยู่กับคนต้องอดทนตลอดไป
ถ้าเราอยู่คนเดียวก็ไม่ต้องอดทน เพราะไม่มีใครขัดคอ
ใครจะพูดอย่างไรก็ช่าง วันไหนมีคนด่าคนว่าอย่างโน้นอย่างนี้
ล้วนแต่ได้กำไร คนเรานี่มีปัญหามาก
คน แปลว่า ปัญหา คนสร้างแต่ปัญหาให้เรา
เราเป็นผู้จัดการผู้บริหารต้องอดทนมาก
เมื่ออยู่กับคนมากก็ต้องอดทนมากแน่นอน
เกิดเป็นมนุษย์ ย่อมมีความแตกต่างกัน
ไม้ไผ่ต่างปล้อง พี่น้องต่างใจ บ้านเดียวกันไม่เหมือนกัน
แต่เราควรสร้างความดีร่วมกัน
เป็นเรื่องจริงที่เราจะต้องอดทน คนเราแตกต่างกันจะคาดหวังให้เค้ามาเหมือนเราหรือให้เค้าเป็นตามที่เราคิดก็คงเป็นไปไม่ได้ การใช้ชีวิตก็เหมือนกันจะต้องอดทน ยิ่งความอดทนเรามีมากเท่าไหร่นั่นแหละเเสดงว่าเราเข้มแข็งมากขึ้นเท่านั้น..
หลายคนคงเคยท้อแท้ หมดกำลังใจ..ผิดหวังกับสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ บ้างก็มีกำลังใจจากคนรอบข้าง พ่อ แม่ คนรัก แต่ถ้าวันนึงคุณไม่มีคนเหล่านั้นที่จะคอยมานั่งประคบประหงมคุณ คอยให้กำลังใจคุณให้คุณลุกขึ้นสู้ต่อไป...แล้ววันนั้นคุณจะทำอย่างไร จะดำเนิน่ชีวิตต่อไปได้อย่างไร...มีเพียงตัวคุณเองเท่านั้นที่สามารถตอบได้...
ให้กำลังใจตัวเอง....
ใครหลายคนชอบคิดไปไกลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
สิ่งที่ยังไม่เกิด ความคิดนี่แหละ
ที่บั่นทอนพละกำลังส่วนหนึ่งของความสุขที่ควรจะเกิด
ควรจะมีให้ลดน้อยลงไป
บางขณะ เราน่าจะทำชีวิตให้ดีกว่านั้นได้ง่ายๆ
แต่เพราะความคิด ความกังวล
ทำให้สิ่งที่น่าจะง่าย กลายเป็นสิ่งยุ่งยาก
ถ้าความคิดบางอย่าง ยิ่งคิดยิ่งเศร้า ยิ่งทำให้กังวล ยิ่งไม่มีความสุข
ยิ่งหวาดกลัววันข้างหน้า ก็อย่าไปคิดมันเลย
แค่ทำวันนี้ให้มีความสุข
ทำให้ดีที่สุดกับเวลานี้ที่มีโอกาสนี้
บางทีใครจะรู้ว่า อะไรๆที่ไปกังวลนั้น อาจจะมาไม่ถึงก็ได้
ชีวิตอาจไม่ยาวนานถึงขนาดนั้น
ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้จะตื่นหรือเปล่า
อย่ากังวลกับอะไรที่ยังมาไม่ถึง มองวันนี้ ทำวันนี้
มีความสุขกับทุกวินาทีที่ยังหายใจอยู่ดีกว่า
เวลามีพอเสมอสำหรับความสุข
ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์
ชีวิตที่พบความทุกข์เป็นชีวิตที่แท้
ไม่มีความทุกข์ก็ไม่มีการเติบโต
ความทุกข์เป็นพลังขับเคลื่อนให้หลายอย่างเกิดขึ้น
ไม่มีใครไม่มีความทุกข์ เพราะนั่นคือการเป็นชีวิต
ความทุกข์สอนให้แต่ละคนเข้มแข็งในแง่มุมต่างๆ
ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามาหาก็จะไม่รู้ว่า
ความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร
ไม่มีความทุกข์ก็ไม่รู้จักความสุข
เพราะความทุกข์พิสูจน์ความเป็นคนอ่อนแอหรือเข้มแข็ง
ความทุกข์เป็นสิ่งท้าทายความสามารถ
ต่างจากความสุขที่ทำให้อ่อนแอ มองโลกง่ายๆ แคบๆ
ความสุขเหมือนฝนพรำสาย อ่อนโยน งดงาม บางเบา
แต่ว่างเปล่า ไม่มีการเรียนรู้ใดในความสุข
"เมื่อใดที่มีความทุกข์ ควรยิ้มรับ
และคิดว่าโชคดีที่ได้เจอความทุกข์
ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้สงบ ได้สติ ได้ความนิ่ง
ได้รู้จักโลก รู้จักตัวเอง รู้จักการเติบโตทุกๆก้าว"
ให้กำลังใจตัวเองมากๆ บอกตัวเองว่า
โชคดีที่วันนี้มีความทุกข์
เพราะเมื่อผ่านพ้นความทุกข์
ความสุขก็จะรออยู่เบื้องหน้า
จงใช้ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับชีวิต
มีคนมากมายที่กังวลกับอนาคต
แต่เขายังไม่เคยมองปัจจุบันเลยว่าทำอะไรอยู่
และเมื่อตัวคนเดียว กำลังใจจากตัวเองนี่แหละ
ที่จะทำให้เรามีแรงเดินต่อไป
เป็นเรื่องยากที่จะทำได้
แต่ถ้าทำได้คุณจะพบความสุขแบบที่ไม่ต้องพึ่งพาใครเลย ^_^
ที่มา http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=giftmedream&date=21-09-2009&group=1&gblog=26
